Berlinale 2025: Η κατάρρευση της επιτυχίας μέσα σε μια βραδιά στο "Blue Moon"

Σύνοψη: Το Blue Moon του Richard Linklater αφηγείται την ιστορία του θρυλικού στιχουργού Lorenz Hart που αντιμετωπίζει γενναία το μέλλον καθώς η επαγγελματική και ιδιωτική του ζωή ξετυλίγονται κατά τη διάρκεια του βραδινού πάρτι έναρξης για το επιτυχημένο μιούζικαλ του πρώην συνεργάτη του Richard Rodgers, «Oklahoma!». Σε 100 λεπτά, η ταινία ξετυλίγει σε πραγματικό χρόνο τα γεγονότα στο Sardi’s bar το βράδυ της 31ης Μαρτίου 1943.

ΣΧΕΤΙΚΑBerlinale 2025 - Mπένεντικτ Κάμπερμπατς: "Σημαντικό να σπάνε τα alpha-male στερεότυπα"

Άποψη: Σίγουρα η έννοια του χρόνου είναι κυρίαρχη στην φιλμογραφία του Λινκλέιτερ.

Η τριλογία του Before κάθε αφορά διηγείται την λίγων ωρών συνάντηση τους σε μία ευρωπαϊκή πόλη, το Boyhood γυριζόταν επί δώδεκα χρόνια για να δείξει φυσικά το πέρας του χρόνου στους ήρωες, ενώ το μιούζικαλ Merrilly We Roll Along ξεκίνησε γυρίσματα και θα τελειώσει σε 17 χρόνια από τώρα.

Το θεατρόφιλο Blue Moon μας μεταφέρει σε ένα μπαρ ένα μόνο βράδυ του 1943, που ενώ μαίνεται ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος, το γνωστό και επιτυχημένο δίδυμο των Rodgers-Hammerstein II ανεβάζει το πρώτο του μιούζικαλ, το θρυλικό Οκλαχόμα! που έχει μεταφερθεί και στο σινεμά. Το ίδιο δίδυμο αργότερα θα έγραφε και την Μελωδία της Ευτυχίας που και αυτό μεταφέρθηκε με επιτυχία στο σινεμά.

Ίσως λίγοι ξέρουν ότι πριν αυτή την συνεργασία, ο Rodgers δούλευε με τον αυτοκαταστροφικό και αλκοολικό Lorenz Hart. Ο Ίθαν Χοκ, σε μια από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας του, που δεν θα μας έκανε εντύπωση να τον δούμε στα Όσκαρ του χρόνου μιας και έχει δύο στοιχεία που αγαπά η Ακαδημία, υποδύεται ένα πραγματικό πρόσωπο από τον χώρο του θεάματος και έχει χρειαστεί να μεταμφιεστεί για τον ρόλο, μας συστήνει έναν άνθρωπο σε περίοδο παρακμής.

Ο πρώην συνεργάτης του έχει βρει άλλον στιχουργό για τα μιούζικαλ του και εκείνος δεν ξέρει πλέον τι να κάνει με την ζωή και την καριέρα του. Πόσο δύσκολο του είναι να διαχειριστεί την επιτυχία ενός ανθρώπου που κάποτε μαζί έκαναν επιτυχίες.

Του βγαίνει ένας κυνισμός, μια διάθεση για ειρωνεία και αποδόμηση του Rodgers, που πιο συγκρατημένα και χωρίς κωμική νότα υποδύεται ο Άντριου Σκοτ, ενώ ενδόμυχα ποντάρει στο να συνεργαστούν ξανά και να βιώσει τις παλιές δόξες που κατά βάθος έχει ανάγκη. Οι εποχές έχουν αλλάξει, εκείνος έχει μείνει σε μια άλλη εποχή, με τον πιανίστα να παίζει μελαγχολικά τις αλλοτινές επιτυχίες του στιχουργού, όπως το κλασικό Blue Moon.

Μια προβληματική προσωπικότητα με τα δικά της κόμπλεξ, εμμονές και ματαιοδοξία που διψά για αποδοχή και την κυνηγά μονομερώς και μονομανώς στην προστατευόμενη του, που υποδύεται η ταχέως ανερχόμενη Μάργκαρετ Κουόλι, δίνοντας κάτι παραπάνω με κωμικότητα και χαριτωμενιά σε έναν ρόλο πιο ελλιπώς γραμμένο.

Eδώ θα βρείτε όσα μας είπαν οι συντελεστές

Η μεγάλη επιτυχία του σεναρίου του Robert Kaplow είναι ότι ενώ παρακολουθούμε ένα θεατρικό πάρτι για μια παράσταση και μια 100 λεπτών συζήτηση του Hart με τους υπόλοιπους παρευρισκόμενους, στην ουσία θα μπορούσε να είναι μια βιογραφία του, μιας και είναι ένας πλήρως ολοκληρωμένος χαρακτήρας για τον οποίο μάθαμε πολλά περισσότερα μέσα από ένα βράδυ της ζωής του από ό,τι αν παρακολουθούσαμε το σύνολο της.

Ο Λινκλέιτερ γνωρίζει και πώς να στήνει χορογραφικά ταινίες μέσα σε έναν περιορισμένο χρόνο και χώρο και πώς να καθιστά ενδιαφέρουσες ιστορίες χωρίς πλοκή, με ήρωες που συζητούν περί θεάτρου, επιτυχίας, αποτυχίας, φιλίας, αγάπης, αποδοχής και βέβαια για το Καζαμπλάνκα που τόσο αγαπά να συζητά.

Μπορεί να φαντάζει εξειδικευμένο, και πράγματι ως ένα βαθμό είναι, ωστόσο περνάει και σε ζητήματα που πολλούς απασχολούν: οι ανθρώπινες σχέσεις, η απόρριψη και η εκμετάλλευση, η φήμη και η πτώση με ήρωα έναν αγαπημένα βιτριολικό και με τον τρόπο του τοξικό, που οι ατάκες του θα προκαλέσουν πολλά γέλια αλλά και σκέψεις.

Tο 75ο Φεστιβάλ Βερολίνου διεξάγεται 13-23 Φεβρουαρίου 2023.

To MOVE IT βρίσκεται στη γερμανική πρωτεύουσα για 15η χρονιά και θα σας μεταφέρει όλα όσα συμβούν