Νύχτες Πρεμιέρας 2024: "The visitor" - Kριτική
Σύνοψη: Από μια βαλίτσα που ξεβράζουν τα νερά του Τάμεση βγαίνει ένας ολόγυμνος μαύρος άντρας, ανώνυμος πρόσφυγας, που καταλήγει στην έπαυλη μιας πλούσιας οικογένειας και την αλώνει σεξουαλικά, αποπλανώντας κάθε μέλος της, ανεξαιρέτως φύλου και ερωτικής προτίμησης.
ΣΧΕΤΙΚΑΟι Νύχτες Πρεμιέρας παρουσιάζουν David Lynch Remastered
Άποψη: Υπάρχει η τέχνη για την τέχνη, υπάρχει όμως και η τέχνη για την κ@υλα,όπως μας υπενθυμίζει ο queer underground σκηνοθέτης Μπρους Λαμπρους και όπως μας δήλωσε και ο πρωταγωνιστής της νέας ταινίας του στην πρώτη πανελλήνια προβολή του στις Νύχτες Πρεμιέρας, προλογίζοντας την ταινία.
Η αφετηρία του είναι ένα άλλο σκανδαλώδες στην εποχή του έργο, το Θεώρημα του Πιέρ Πάολο Παζολίνι, με έναν μυστηριώδη τύπο που με την αμφίσημη και ρευστή σεξουαλικότητα του ρίχνει γροθιά στο στομάχι της αστικής τάξης.

Ο Λαμπρους μεταφέρεται στο σύγχρονο Λονδίνο με έναν μαύρο μετανάστη να έρχεται να κανιβαλίσει τα χρηστά προτεσταντικά ήθη και να θέσει επί τάπητος ή επί κρεβατιού ορθότερα ζήτημα σεξουαλικότητας, έμφυλης ταυτότητας και εξουσίας.
Ωστόσο, αν το Θεώρημα προκάλεσε με την άποψη του, ο Επισκέπτης, αν προκαλέσει κάποιον, θα είναι καθαρά για τις πορνό σεξουαλικές σκηνές του και τις κοπρολαγνικές τελετουργίες θυμίζοντας άλλη ταινία της παζολινικής φιλμογραφίας, το Σαλό. Γνωρίζει ότι είναι προβοκάτορας καταλήγοντας να προβοκάρει απλώς για τον χαβαλέ.
Ενώ σε άλλες ταινίες του ειρωνεύεται τον ψευτοκαλλιτεχνικό κινηματογράφο και σπάει τα όρια ανάμεσα σε σινεφίλ σινεμά και πορνογραφία, στον Επισκέπτη μοιάζει περισσότερο να τον οικειοποιείται. Με μια δήθεν καλλιτεχνική φωτογραφία ενός παρακμασμένου Αλμοδόβαρ και με αβαρή συνθήματα περί μετανάστευσης, θα μπορούσαμε περισσότερο να τον δούμε ως έναν πειραματικό κινηματογράφο και λιγότερο ως μια καλλιτεχνική πρόταση.

Προφανώς το ζήτημα της ακροδεξιάς στροφής της Ευρώπης και της διάθεσης κλεισίματος των συνόρων προς τους υπανθρώπους, όπως λέει μια μονότονη φασιστική φωνή, χρησιμοποιείται ως πρόσχημα.
Ωστόσο, είναι πολύ σημαντικά ζητήματα για να χρησιμοποιούνται ως ξεκάρφωμα.
Περισσότερο ένα καλλιτεχνίζον πορνό και λιγότερο (ή και καθόλου) μια πορνό καλλιτεχνική, underground ταινία, σε μια ταινία που θα ανάψει τα αίματα μόνο από το σεξ της και όχι από το σχόλιο της, κάνοντας της εν τέλει να μην έχει καμία σχέση με το σινεμά του Παζολίνι.
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων