Chief of station

Ο Μπεν Μαλόι (Άαρον Έκχαρτ) είναι ένας διαλυμένος άντρας. Πρώην αρχηγός επιχειρήσεων της CIA στην Ευρώπη, ο Μπεν βλέπει τον κόσμο του να γκρεμίζεται μετά τον τραγικό θάνατο της γυναίκας του, μίας πρώην μυστικής πράκτορα.

Αλλά όταν λάβει κωδικοποιημένες πληροφορίες που υποδηλώνουν ότι ο θάνατος της γυναίκας του μπορεί να μην ήταν ατύχημα, ο Μπεν επιστρέφει στον σκοτεινό υπόκοσμο της ανατολικής Ευρώπης. Εκεί ενώνει τις δυνάμεις του με έναν πρώην αντίπαλο για να αποκαλύψει τη συνομωσία που μπορεί να ανατρέψει όλα όσα νόμιζε ότι γνώριζε για τη γυναίκα του και την Υπηρεσία στην οποία εργάστηκε για πάνω από 20 χρόνια. 

Ο Άαρον Έκχαρτ ποτέ δεν υπήρξε σπουδαίος ηθοποιός, ούτε καν σημαντικός. Εντάξει, θα εξαιρέσουμε το "Thank you for smoking" του Τζέισον Ράιτμαν (άντε και το "No reservations"), από το οποίο όμως έχουν περάσει και σχεδόν 20 χρόνια. 

Είναι στιβαρός, με φωτογένεια, τυποποιημένος. Για κάποιο διάστημα με δευτερότριτους ρόλους σε ταινίες σοβαρών σκηνοθετών σκηοθετών (Black Dahlia, Dark Knight, Sully), αλλά και σε πετυχημένες εμπορικά περιπέτειες (Battle L.A., Olympus/London has fallen), για να φτάσει την τελευταία 5-6ετία να βαδίζει στα χνάρια ενός Λίαμ Νίσον (μάλλον από τα Lidl), με κάτι Line of duty, Wander, Ambush, Muzzle και το περυσινό Bricklayer που είχε γυριστεί στην Ελλάδα. 

Δεν αποφεύγει τον κατήφορο και με το Chief of station, ένα εντελώς τετριμμένο και κλισεδιαρισμένο κατασκοπικό θρίλερ, με την παραμικρή αγωνία για την εξέλιξη της δράσης, ανατροπή που βγάζει μάτι από το πρώτο τέταρτο, καρτποσταλική ματιά στη Βουδαπέστη και τον ίδιο να προσπαθεί με αυτό το solid βλέμμα και κινησιολογία που κάπου χτυπάνε και αστείες νότες μέσα σου. 

Οι ηθοποιοί αναλύουν μόνοι τους (βαση σεναριακής καθοδήγησης) τι έχει συμβεί και τι ακολουθεί (!), οι σκηνές δράσης είναι προκάτ (απογοήτευση και αυτό γιατι ο πρώην κασκαντέρ σκηοθέτης έτσι έχτισε την όποια "φήμη' του), μια περιπέτεια που θλελει να δείξει old school, αλλά τελικά είναι too old for this shit.