Η Τζίνα Ρόουλαντς δεν μένει πια εδώ

Η Βιρτζίνια Κάθριν «Τζίνα» Ρόουλαντς έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 94 ετών.

Η θρυλική αμερικανίδα ηθοποιός -βραβευμένη με δύο Χρυσές Σφαίρες, τέσσερα Emmy και δυο φορές υποψήφια για Όσκαρ για την ενσάρκωση ισχυρών χαρακτήρων ή γυναικών με σοβαρά προβλήματα υγείας σε φιλμ όπως τα «Gloria» (1980) και «A Woman Under the Influence» (1974) που είχε σκηνοθετήσει ο ελληνοαμερικανός σύζυγός της Τζον Κασσαβέτης - πέθανε περιτριγυρισμένη από μέλη της οικογένειάς της στο σπίτι της στο Ίντιαν Γουέλς της Καλιφόρνια.  .

Τον θάνατό της επιβεβαίωσε ο γιος της, Νικ Κασσαβέτης, ο οποίος τον Ιούνιο είχε αποκαλύψει πως η μητέρα του έπασχε από Αλτσχάιμερ.

Η Τζίνα Ρόουλαντς πρωταγωνίστησε σε δεκάδες κινηματογραφικές ταινίες κατά τη διάρκεια της καριέρας της, που άρχισε στο θεατρικό σανίδι και στην τηλεόραση τα χρόνια του 1950 και συμπεριέλαβε ρόλους σε ταινίες που σκηνοθέτησε ο ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης σύζυγός της.

Η Ρόουλαντς έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο το 1958 στην ταινία «The High Cost of Loving» και μετά από μερικούς δευτερεύοντες ρόλους σε διάφορες ταινίες, σκηνοθετήθηκε για πρώτη φορά από τον Τζον Κασσαβέτη το 1963 στην ταινία «A Child is Waiting».

Έλαβε παγκόσμια αναγνωρισιμότητα για πρώτη φορά για την ταινία του Κασσαβέτη «Faces» το 1968, όμως οι τρεις μεγάλες στιγμές και αξέχαστες ερημείες της ήταν στα «Μια Γυναίκα Εξομολογείται» του 1974, «Νύχτα Πρεμιέρας» του 1977 και «Gloria» του 1980, όλες του Τζον Κασσαβέτη.

Η συνεργασία τους συνεχίστηκε με τις ταινίες: «Machine Gun McCain» (1969), «Minnie and Moskowitz» (1971), «Two-Minute Warning» (1976), «Tempest» (1982) και «Love Streams» (1984).

Η Τζίνα Ρόουλαντς και ο Τζον Κασσαβέτης χαρακτηρίζονταν χρυσό ζευγάρι των ανεξάρτητων κινηματογραφικών παραγωγών τα χρόνια του 1970 και του 1980. Ο Τζον Κασσαβέτης θεωρείτο πρωτοπόρος του είδους, η Τζίνα Ρόουλαντς η μούσα του. Γύρισαν μαζί 10 ταινίες, ως τον θάνατό του το 1989. Συνέχισε την καριέρα της με σημαντικότερες στιγμές στα «Αnother woman»/1988 του Γούντι Άλεν, «Night on earth»/1991 του Τζιμ Τζάρμους, «The neon bible»/1995 του Τέρενς Ντέιβις, «Unhook the stars»/1996 του Νικ Κασσαβέτη και το «The notebook»/2004 επίσης του γιου της, που την έκανε διάσημη σε νεότερη γενιά.

Προτάθηκε δύο φορές για Οσκαρ, μια για το «Μια Γυναίκα Εξομολογείται» και μια για το «Gloria», αλλά πήρε τελικά μόνο ένα τιμητικό Οσκαρ το 2015.