Berlinale 2025: "Κontinental 25". Mε το νυστέρι του βιτριολικού Ράντου Τζούντε

Σύνοψη: Κλουζ, Τρανσυλβανία. Αφού οδηγήθηκε από το καταφύγιό του σε ένα κελάρι σπιτιού, ένας άστεγος αυτοκτονεί. Η Orsolya, η δικαστική επιμελήτρια που πραγματοποίησε την έξωση, αναγκάζεται να κάνει διάφορες προσπάθειες για να αντιμετωπίσει τα αισθήματα ενοχής της.

ΣΧΕΤΙΚΑΒerlinale 2025: Tα πορτραίτα των πρωταγωνιστών

Άποψη:  Με κάθε νέα ταινία του, ο Ρουμάνος Ράντου Τζούντε, αγαπημένος στην χώρα μας και συχνός επισκέπτης για φεστιβάλ, αφιερώματα και masterclass, αποδεικνύει πως είναι ένας από τους σπουδαιότερους και πιο καίριους δημιουργούς στο σύγχρονο ευρωπαϊκό σινεμά.

Με μια γλώσσα που τσακίζει κόκκαλα, πασπαλισμένη με την διασκέδαση που προσφέρει το μαύρο χιούμορ και η πολιτικοκοινωνική σάτιρα, υπηρετεί ένα προσωπικό σινεμά, λαϊκό, σχεδόν αριστοφανικό με μπόλικη βαλκανική ψυχή.

Μετά την βράβευση του με Χρυσή Άρκτο στο Βερολίνο για το Παλαβό Πορνό και την κριτική αποθέωση του Μην Περιμένεις πολλά από το Τέλος του Κόσμου, επιστρέφει στο Βερολίνο με μια ελεύθερη παραλλαγή του νεορεαλιστικού Europe 51 του Ρομπέρτο Ροσελίνι.

Η Ίνγκριντ Μπέργκμαν βλέπει τον γιο της να αυτοκτονεί σε μια μεταπολεμική Ρώμη που ακόμα προσπαθεί να ξεπεράσει το σοκ του πολέμου και το φάντασμα του φασισμού, αναδεικνύοντας τις πολιτικές συγκρούσεις ανάμεσα σε κομμουνισμό και καπιταλισμό και όλα αυτά μέσα σε ένα φάσμα προσωπικών ενοχών που θα την στρέψουν στον ακτιβισμό.

Οι εποχές έχουν αλλάξει αλλά μερικοί προβληματισμοί παραμένουν. Στην σύγχρονη Ρουμανία, η Orsolya θέλει να ξεπεράσει το δικό της ηθικό σοκ μετά από την αυτοκτονία του άστεγου, μόνο που πλέον, σε αντίθεση με την ηρωίδα της Μπέργκμαν, δεν ξέρει ποιος είναι ο δρόμος και προς τα πού θα κατευθυνθεί.

Η λύση είναι άραγε ο ακτιβισμός; Και αν ναι, με ποιο τρόπο θα φανεί ωφέλιμος και ουσιαστικός; Σίγουρα όχι με τον τρόπο που είχε επιλέξει αρχικά η ηρωίδα, δίνοντας δύο ευρώ με την τηλεφωνική της σύνδεση με την Vodafone, στους ανθρώπους στην Γάζα, στην Ουκρανία, στα δικαιώματα των γυναικών, των μεταναστών κλπ, σε μια από τις πιο ανερυθρίαστα αστείες σκηνές της ταινίας.

Άλλωστε, ο Τζούντε έχει μια μαεστρία να ανατέμνει μια ολόκληρη κοινωνία με ένα παλαβό νυστέρι, κάνοντας την δική του Παρανοϊκή – Κριτική, όρο που δημιούργησε ο μέγας σουρεαλιστής Σαλβαντόρ Νταλί και που ο σκηνοθέτης μοιάζει να ακολουθεί την αναρχική, ασύντακτη, φαινομενικά ασυνάρτητη και αφηγηματικά συνειρμική δομή του Σουρεαλισμού.

 Μέσα στο σατιρικό μπλέντερ του χωράνε όλα: ο πόλεμος στην Γάζα, στην Ουκρανία, η εξουσία του Πούτιν, η μετασοβιετική κοινωνία και οικονομία και το εγκληματικό καθεστώς Στάλιν, το μεταναστευτικό, η άνοδος της ακροδεξιάς γενικότερα στην Ευρώπη και ειδικότερα στην Ουγγαρία του Ορμπάν, η αιώνια εθνική διαμάχη Ρουμανίας-Ουγγαρίας, ο εθνικισμός και η ορθοδοξία.

Η Orsolya, αφήνοντας σύζυγο και παιδιά να πάνε ένα ταξίδι στην Ελλάδα, θα παραμείνει στην πόλη της, ενώ μαίνεται ένα διαδικτυακό λιντσάρισμα εναντίον της, θυμίζοντας μας την κριτική που άσκησε για αυτό στο Παλαβό Πορνό, ξεκινώντας ένα προσωπικό ταξίδι σωτηρίας από τις τύψεις που νιώθει αλλά και από την ματαίωση για το πώς να βγει από αυτές.

Η ταινία είναι στην ουσία τέσσερις συναντήσεις με δύο άντρες και δύο γυναίκες που θα την φέρουν αντιμέτωπη με την αντιμεταναστευτική ή αντιρουμανική ρητορική (η ηρωίδα είναι ουγγρικής καταγωγής που ζει στην Ρουμανία), με την θρησκεία και τις δικές της «λύσεις», με την πολιτική αφύπνιση ή την σεξουαλική απελευθέρωση, με μπόλικο χιούμορ, έντονο, ανεπιτήδευτο, για στομάχια που έχουν συνηθίσει ή είναι πρόθυμα να δεχτούν την βιτριολική κριτική του σκηνοθέτη.

Tο 75ο Φεστιβάλ Βερολίνου διεξάγεται 13-23 Φεβρουαρίου 2023.

To MOVE IT βρίσκεται στη γερμανική πρωτεύουσα για 15η χρονιά και θα σας μεταφέρει όλα όσα συμβούν