Μια συνηθισμένη υπόθεση

Σύνοψη: Ο πατέρας πέντε παιδιών κατηγορείται για τη δολοφονία της συζύγου του, όλα τα στοιχεία είναι εναντίον του, όμως εκείνος επιμένει στην αθωότητά του. Τα πάντα εξαρτώνται από τη νομική ικανότητα του δικηγόρου του, ο οποίος δείχνει να έχει πάρει την υπόθεση προσωπικά.

Άποψη: Βρισκόμαστε στην post-MeToo εποχή, τουλάχιστον σε Ευρώπη και ΗΠΑ, και έτσι πλέον οι γυναικοκτονίες, τα σεξουαλικά εγκλήματα και η ενδοοικογενειακή βία δεν εξετάζονται μόνο ως ιστορίες γυναικείας ενδυνάμωσης και διακριτής απόστασης ανάμεσα σε θύμα και θύτη, αλλά με μια πιο ρεαλιστική και ειλικρινή αντιμετώπιση θολών ορίων ανάμεσα στους ρόλους και αμφιβολίας του τι πραγματικά συνέβη.

Αποκορύφωμα σε αυτό η βραβευμένη με Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες Ανατομίας μιας Πτώσης της Τριέ, που έφτασε να βραβεύεται στα Όσκαρ, που εξετάζει αφενός την βία που υπόκειται ένας άνδρας σε μια σχέση, αφετέρου την αυτόματη κατηγορία της συζύγου ως ενόχου, λόγω του ότι είναι γυναίκα.

Στο Μια Συνηθισμένη Υπόθεση έχουμε μια πολύ πιο συνηθισμένη ταινία και πιο συνηθισμένη προσέγγιση. Ένα έγκλημα που ο άντρας, αυτή την φορά, θεωρείται δεδομένα ο ένοχος ακριβώς επειδή είναι άντρας, αφήνοντας όμως να φανεί πως όλο αυτό είναι μια δικαστική πλάνη με τον δικηγόρο να πασχίζει να την αποδείξει, σε ένα παιχνίδι αμφιβολιών και κοινωνικών προκαταλήψεων που μένει να φανεί ποια εκδοχή ισχύει.

Ο Γάλλος ηθοποιός Daniel Auteuil, έξι χρόνια μετά την τελευταία του σκηνοθεσία, επιστρέφει υποδυόμενος τον δικηγόρο, σε ένα κοινωνικό δικαστικό δράμα ακαδημαϊκό και ξεκάθαρα γαλλικό, φλύαρο και επεξηγηματικό, αν και καλοπαιγμένο από δύο πολύ ταλαντούχους ηθοποιούς -Auteuil και Gadebois- που έρχονται να θέσουν επί τάπητος τόσο τον τρόπο με τον οποίον κοινωνικά βλέπουμε έναν άνθρωπο στιγματίζοντάς τον, όσο και τις πραγματικές ευθύνες που κάποιος μπορεί να έχει.

Στην Ανατομία μιας Πτώση, η Τριέ έπαιζε με την προκατάληψη ότι εφόσον η γυναίκα είχε ένα μαύρο παρελθόν -με αλκοόλ, παράλληλες σχέσεις κ.α.- αυτόματα εκλαμβάνεται ως πιθανή ένοχη.

Στο Μια Συνηθισμένη Υπόθεση, ένας άντρας κατηγορείται παρόλο που ο δικηγόρος αποδεικνύει πως θα τον συνέφερε και οικονομικά και από όλες τις πλευρές αν ήταν ζωντανή.

Ο Auteuil έρχεται να παίξει με τις προσδοκίες του κοινού, με το τι είναι και τι φαίνεται σε μια πολυεπίπεδη ιστορία που κρύβει και άλλα, μόνο που τα αφήνει να φανούν απότομα και μέσα από συζητήσεις. Μια δυσάρεστη και σκληρή ιστορία που δεν κρύβει απλώς ένα έγκλημα, αλλά και πολλά ακόμα, τα οποία όμως εμφανίζονται ξαφνικά στο τέλος της ταινίας μέσα σε μια συζήτηση, απλώς για να ξαφνιάσουν το κοινό, χωρίς ποτέ αφηγηματικά να γίνουν κτήμα της ταινίας.

Έτσι, καταλήγει σε ένα επεξηγηματικό και ξαφνικό με το πόσο άτσαλα πετάει στην μούρη μας το τι τελικά συνέβη τέλος που δεν δικαιώνει την σημασία και τις κοινωνικές προεκτάσεις της ιστορίας.