All that jazz

O Τζο Γκίντεον, σούπερ επιτυχημένος χορογράφος και σκηνοθέτης στο Μπρόντγουέι και στο Χόλιγουντ, αδιόρθωτος γυναικάς, ακραίος εργασιομανής, μανιώδης καπνιστής, προετοιμάζει πυρετωδώς το επόμενο μιούζικαλ και την επόμενη ταινία του.

Παθαίνει καρδιακή προσβολή και καταλήγει στο νοσοκομείο, όπου μεταξύ ζωής και θανάτου, αναστοχάζεται το παρελθόν του, τη φιλοσοφία του, τις σχέσεις και την τέχνη του.

Στις αρχές της δεκαετίας του 70, ο Μπομπ Φόσι ήταν ήδη κυρίαρχος χορογράφος – σκηνοθέτης μιούζικαλ, ο μοναδικός σκηνοθέτης που την ίδια χρονιά είχε κερδίσει Όσκαρ, Τόνι και Έμι σκηνοθεσίας (ρεκόρ που κρατάει ακόμα ως σήμερα).

 Το «All that Jazz», ήταν η τέταρτη κινηματογραφική του σκηνοθεσία μετά το «Sweet Charity» (ελληνικός τίτλος «Γλυκιά Τσάριτι»), το «Καμπαρέ» και το «Λέννυ, ο Βρωμόστομος». Γυρισμένο το 1979, το «All that jazz» είναι απλούστατα η πιο αυτοβιογραφική ταινία της ιστορίας του σινεμά. Ο Τζο Γκίντεον (Ρόι Σάιντερ), ο κεντρικός χαρακτήρας του φιλμ, δεν έχει απλώς κάμποσα χαρακτηριστικά του Φόσι (όπως ο Γκίντο του 8,5 του Φελίνι, της πιο κοντινής ταινίας στο «All that Jazz»),

ΕΙΝΑΙ ο Φόσι.

Είναι κι αυτός τοπ χορογράφος – σκηνοθέτης, μανιώδης καπνιστής, εξαρτημένος από διάφορες ντόπες για περισσότερη ενέργεια, εργασιομανής, εθισμένος στον ποδόγυρο, τελειομανής, κυνικός. Είναι κι αυτός ανίκανος να συντηρήσει μια συμβατική σχέση, διατηρώντας οικογένεια, ερωμένη και περιστασιακά κρεβατώματα, στην ταινία, η μαιτρέσα του Φόσι στην πραγματική ζωή Άλαν Ράινκινγκ, παίζει ακριβώς τον ίδιο ρόλο.

Το επίτευγμα του Φόσι, είναι πως μέσα σ’ αυτόν τον αυτοαναφορικό λαβύρινθο, έχει την ικανότητα και την τόλμη να παρουσιαστεί ξεγυμνωμένος στον θεατή, προσφέροντας μια εκ των έσω ρεαλιστική, γλυκόπικρη (και συχνά αστεία) ματιά στον κόσμο της σόου μπίζνες, στον μηχανισμό του μέινστριμ θεάματος, στα ποταπά, αμοραλιστικά παρασκήνια, στις αδίστακτες συναλλαγές και αντιπαλότητες. Ένα ολόκληρο σύμπαν περιστρέφεται γύρω από προσωπικούς εγωισμούς, λογιστικά βιβλία, ματαιώσεις προσδοκιών, απατηλής ματαιοδοξίας, προδοσιών σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο. Ο Φόσι δεν φοβάται να παρουσιάσει την «γκρίζα» πλευρά του εαυτού του, τη διαλυμένη του οικογένεια, την αδυναμία του να παραμείνει πιστός, τις εξοντωτικές απαιτήσεις από τους συνεργάτες, το φουσκωμένο «εγώ» του, μέσα σε ένα σύμπαν που κινείται αποκλειστικά από και για το χρήμα.