Σύνοψη: Κανείς δεν ξέρει από πού προέρχεται η γυναίκα. Λέει ότι είναι από τη Γαλλία. Χωρίς χρήματα ή μέσα για να συντηρήσει τον εαυτό της, της έχουν συμβουλευτεί να διδάξει γαλλικά. Έτσι καταλήγει να έχει δύο Κορεάτισσες ως μαθήτριές της.
Στη γυναίκα αρέσει να περπατάει ξυπόλητη και να ξαπλώνει σε βράχους. Και όταν το αντέχει, προσπαθεί να δει κάθε στιγμή με μη λεκτικό τρόπο και να ζήσει τη ζωή όσο πιο ορθολογικά μπορεί. Όμως τα πράγματα παραμένουν δύσκολα όσο ποτέ. Βασίζεται στο κορεάτικο αλκοολούχο ποτό makgeolli για να προσφέρει λίγη χαρά στην μέρα.
Άποψη: Ο λατρεμένος του Φεστιβάλ Βερολίνου νοτιοκορεάτης σκηνοθέτης Hong Sang-soo βρέθηκε για πέμπτη συνεχόμενη φορά στην Μπερλινάλε, αυτή την φορά διαγωνιζόμενος για Χρυσή Άρκτο, με ένα γνώριμο επιτελείο ηθοποιών, τους Lee Hye-young και Kwon Hae-ho που πολλάκις έχουμε εκτιμήσει σε ταινίες του αλλά και την Isabelle Huppert στον ρόλο της παράταιρης γαλλίδας δασκάλας, κλείνοντας την τρίτη της συνεργασία με τον δημιουργό, μετά τα In Another Country και Claire’s Camera.
Μια κλασική ταινία του Sang-soo με όλα τα γνώριμα μοτίβα σε μια από τις καλύτερες εκδοχές τους. Απλότητα και φυσικότητα από το παίξιμο μέχρι το setting, ο κόσμος του βγάζει κάτι χειροποίητο, ρομαντικό και νοσταλγικό, απλό, αληθινό και βαθιά ποιητικό.
Η ποιητικότητα κρύβεται παντού και διοχετεύεται στα πάντα, από τον σκύλο που πεινάει μέχρι τα κτήρια της πόλης και το περπάτημα της Huppert.
Μια ξένη στην νότια Κορέα προσπαθεί να επιβιώσει, όπως αντίστοιχα στο In Another Country (2012) που είχε διαγωνιστεί για Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες. Μέσα από τις συνδιαλλαγές της με τις δύο γυναίκες και νεαρό αγόρι θα θυμηθεί ανάγκες της, θα βιώσει κενά και απώλειες, θα αισθανθεί μοναξιά και όλα αυτά με έναν αφαιρετικό και συναισθηματικό τρόπο.
Ο Sang-soo δεν προσπαθεί να περιπλέξει τα πράγματα, να βάλει υποπλοκές και μικροϊστορίες, να γεμίσει την ιστορία του με γεγονότα. Τα πράγματα είναι όπως είναι και προκύπτουν μέσα από συζητήσεις και συναισθηματικές εκφράσεις. Άλλωστε η ζωή ξέρει και οι ήρωες μοιάζουν να της αφήνονται όπως θα έλεγε και ο Ρένος Χαραλαμπίδης στα Φτηνά Τσιγάρα.
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων