The deliverance

Σύνοψη: Η Ebony κατατρεγμένη από τη ζωή και τις κακουχίες μετακομίζει σε σπιταρόνα κάπου στην Ιντιάνα μαζί με τα παιδιά της τα οποία αρχίζουν και δαιμονιζονται. Ή μήπως όχι;

Γνώμη : Η Οδύσσεια μιας ξεριζωμένης θα μπορούσε να λέγεται το συγκεκριμένο πόνημα μιας και υπάρχει μπόλικο μελό, αλλά ποιος πληρώνει τώρα πνευματικά δικαιώματα στην αρκούδα με το φερμουάρ που κυνηγούσε τον Νίκο Ξανθόπουλο...

Νεαρή μητέρα μονίμως στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, με επιθέσεις προς τα παιδιά της που βρίσκονται σε αφασία λόγω αυτών των καταστάσεων, μια Glenn Glose που προφανώς έχασε κάποιο στοίχημα και δέχτηκε να παίξει σε αυτή τη μετριότητα και ένα στοιχειωμένο σπίτι κάπου στο πολύ βάθος ...

Μέσα σε όλα αυτά εμείς οι έρμοι θεατές ψάχνουμε να βρούμε το νέο αγωνιώδες θρίλερ του Νetflix αλλά καταλήγουμε με το τηλεκοντρόλ να πηγαίνει στο fast forward.

Έχουμε παρακολουθήσει ουκ ολίγα βαριά δράματα που δεν πάει τίποτα καλά στις ζωές των χαρακτήρων, όμως εδώ δεν υπάρχει η όρεξη από κανέναν για μιας υποτυπώδη ερμηνευτική προσπάθεια. Όταν πια έχουμε εξαντληθεί να παρατηρούμε 'οικογενειακές' ιστορίες, στο τελευταίο κομμάτι η ταινία θυμάται τον λόγο ύπαρξής της . Και εκεί όμως υπάρχουν θέματα που ψάχνουν επίλυση αλλά δεν βρίσκουν.

Κάκιστα εφέ, ένα mix 'n' grill από ταινίες εξορκιστών και συναφείς εξηγήσεις: όποιος/α αντέξει και το δει μέχρι τέλους, δεν θα εντοπίσει παρά ένα ακόμη πρελούδιο στον χαοτικό συρφετό της πλατφόρμας.

O σκηνοθέτης Lee Daniels έχει κάνει το Butler, το Precious, το Paperboy όλα τους τίμια στις προθέσεις και με καλές κριτικές. Εδώ μάλλον μεγαλοπιάστηκε αφού το σάντουιτς δράμα - κοινωνικό σχόλιο - τρόμος μας βγήκε μπαγιάτικο.

Ο κόσμος διαμαρτύρεται για τα 200 λεπτά του Brutalist. Καλά, καθίστε 2 ώρες με το Deliverance και ξαναμιλάμε.