Χριστίνα Δενδρινού: "Παρασύρομαι στον ρόλο μου..."

Η Χριστίνα Δενδρινού με υποδέχτηκε στο υπέροχο σπίτι της στην Πλάκα.
Εκεί μου ξεδίπλωσε την πορεία της, από τα φοιτητικά της χρόνια μέχρι σήμερα,
που το κέντρο της ζωής της είναι η υποκριτική.
Από το θέατρο, (Το Σπιρτόκουτο/ 2008), στη διαφήμιση,
στον κινηματογράφο, (Ένα ξεχωριστό καλοκαίρι/2011), σε κάθε αφορμή που της δίνεται,
στόχος της είναι να ζει μέσα στο όνειρό της.

Move It: Κάνε μου μία γρήγορη αναδρομή της ιστορίας σου μέχρι σήμερα.

Χριστίνα: Σπούδασα ιστορία της τέχνης στο Deree College, μετά έκανα μεταπτυχιακό στο θέατρο και στο περφόρμανς στο Λονδίνο, και μετά πήγα στη σχολή Jacques Lecoq, στο Παρίσι, όπου σπούδασα υποκριτική. Από τότε που γύρισα δουλεύω κυρίως στο θέατρο, έχω παίξει σε διαφημίσεις και λίγο στον κινηματογράφο.

Move It: Εσύ τι προτιμάς καλύτερα από τα τρία;

Χριστίνα: Τον κινηματογράφο. Βλέπω ταινίες συνέχεια και με μαγεύει ο κόσμος του. Νομίζω ότι μπορείς να κάνεις πράγματα που ξεφεύγουν εντελώς από την πραγματικότητα. Επίσης, στον κινηματογράφο είσαι λιγότερο εκτεθειμένος. Μία παράσταση από τη στιγμή που ξεκινάει πρέπει να είσαι σε όλη τη διάρκειά της, σε απόλυτη συγκέντρωση. Ενώ με τον κινηματογράφο, αν κάνεις λάθος, το ξαναγυρίζεις.

Move It: Πώς προσεγγίζεις τους ρόλους που σου δίνονται;

Χριστίνα: Λειτουργώ με δικές μου μνήμες, που τις χρησιμοποιώ σαν αφορμή για να μπω στη συναισθηματική κατάσταση του ρόλου.

Move It: Όταν φτάσεις τελικά να αγγίξεις τη συναισθηματική κατάσταση του ρόλου σου, το αφήνεις να σε παρασύρει ή κρατάς και μία απόσταση.

Χριστίνα: Μάλλον παρασύρομαι. Για παράδειγμα όταν έπαιξα στη θεατρική απόδοση του Σπιρτόκουτου, μου ήταν πολύ δύσκολο και σωματικά και ψυχικά. Χωρίς να το καταλάβω είχα πάρει κιλά, όπως ήθελε ο σκηνοθέτης την ηρωίδα και δεν είχα καθόλου καλή διάθεση για έναν ολόκληρο χρόνο.

Move It: Πώς σου φαίνεται το γεγονός ότι κάποιοι ηθοποιοί παίζουν συνέχεια τον «ίδιο» ρόλο;

Χριστίνα: Είναι πολύ μεγάλη παγίδα. Πρέπει να αντιλαμβάνεσαι τον κίνδυνο και να τον προλαβαίνεις. Για παράδειγμα, στην Φαλακρή Τραγουδίστρια έπαιζα μία καμαριέρα, και μετά στην επόμενη δουλειά μου είπαν να κάνω πάλι μία καμαριέρα, και είπα πως δεν υπάρχει αυτή η περίπτωση. Θαυμάζω πολύ τους ηθοποιούς που τολμούν να μεταμορφωθούν και να «τσαλακωθούν».

Move It: Συμμετείχες σε μία ξένη ταινία, με τον Εμίρ Κουστουρίτσα, έτσι; “Ένα ξεχωριστό καλοκαίρι” του Ολιβιέ Ορλί.

Χριστίνα: Ναι! Φοβερή εμπειρία.

Move It: Πώς έγινε η επαφή;

Χριστίνα: Βασικά βοηθούσα τον casting director να κάνει audition σε Έλληνες ηθοποιούς που μιλούν Γαλλικά. Με το που βγήκε η ανακοίνωση για την ταινία, έλαβε 1.500 βιογραφικά. Και εντελώς τυχαία, από ένα άλλο casting, θυμήθηκε ότι μιλούσα τη γλώσσα και έτσι ξεκίνησα να τον βοηθάω. Μετά ήρθε και ο σκηνοθέτης, του άρεσα και μου έδωσε έναν ρόλο. Ήταν όλο πολύ τυχερό.

Move It: Πώς είναι ο Εμίρ;

Χριστίνα: Όπως ακριβώς ένας καλλιτέχνης του βεληνεκούς του. Ήσυχος, λιγομίλητος,ευγενέστατος, πάντα πρόθυμος να φωτογραφηθεί με όσους του το ζήτησαν. Ήταν καταπληκτικός.

Move It: Πώς είναι τα πράγματα τώρα στο χώρο;

Χριστίνα: Πέρα από μερικές καλές ταινίες που προβλήθηκαν πέρσι και φέτος, γενικά το επίπεδο είναι πολύ πεσμένο και άσε που δεν υπάρχουν πια δουλειές. Και δυστυχώς η πέραση του χαμηλού επιπέδου, αντανακλά και την παιδεία μας σαν λαός.

Move It: Και τι κάνεις για αυτό;

Xριστίνα: "Στέλνω βιογραφικά στο εξωτερικό συνέχεια και ελπίζω…(χαμόγελο)". 

Στην Έλενα Πριόβολου