IO SONO L'AMORE

Μυστικά, συνομωσίες, κρυφά πάθη και έρωτες που οδηγούν στην καταστροφή, όλα αυτά στους κόλπους μιας αριστοκρατικής ιταλικής οικογένειας που μένει στο Μιλάνο…

Απορία: είναι δυνατόν το 2010 να ντουμπλάρονται οι ηθοποιοί σαν κάτι αστείες ταινίες που βλέπαμε στα 80s; Για την Τίλντα Σουίντον ο λόγος, η οποία δεν μου το βγάζετε από το μυαλό ότι δεν μιλάει ιταλικά και όταν ανοίγει το στόμα της στο «Io sono l’amore», είτε μας έχει στραμμένη την πλάτη, είτε είναι εκτός πλάνου, είτε δείχνει φλου το πρόσωπό της! Με τέτοια κωμική αντιμετώπιση της ηρωϊδας σου, ακυρώνεις τα πάντα, χωρίς να φταίει φυσικά μόνο αυτό…
Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο στην προσέγγισή του φιλμ, πολύ περίεργα κινηματογραφημένο, με προσωπικό στυλ που ίσως κάποιοι το βρουν γοητευτικό, αλλά εντελώς άστοχο. Με αποστασιοποιημένα καδραρίσματα των ηρώων του, προσπαθεί αδέξια να σκιαγραφήσει την υποκρισία της ιταλικής μπουρζουαζίας. Αυτό που καταφέρνει είναι να αποδυναμώσει την αιτία της δράσης: αποκορύφωμα η Σουίντον. Πρέπει εμείς να πειστούμε ότι 2-3 συναντήσεις δευτερολέπτων στο φιλμ είναι αρκετές ώστε να τυφλωθεί από πάθος και να τα παρατήσει όλα για τον νεαρό μάγειρα. Eίτε την καθοδήγησαν λάθος, είτε ο σεναριογράφος πρέπει να αλλάξει επάγγελμα…