Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2010: Home for Christmas

Tο 51ο κινηματογραφικό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ξεκίνησε σε χαμηλούς τόνους, σύνεση, λογική, ξέρετε τώρα. Όπως τα λέει πολύ πιο παραστατικά στο άρθρο του περιοδικού, από την "Φούρκα", το έλειμμα 6 εκατομμυρίων πρέπει να καλυφθεί και έτσι κάνουμε στροφή στην ποιότητα. Βέβαια, πέρα από την πλάκα, το πρόγραμμα των ταινιών δείχνει αρκετά ενδιαφέρον και μη ξεχνάμε ότι αυτό είναι που πρέπει να θεωρείται προτεραιότητα σε ένα φεστιβάλ κινηματογράφου, έστω και αν δημιουργεί μια σχετική μελαγχολία η –παντελής- έλλειψη φαντασμαγορίας και γκλαμουριάς. Όμως, άλλο 8 μύρια (πέρυσι) και άλλο 2,5 φέτος σε μπάτζετ… Λοιπόν, στο θέμα μας. Το Move It ανέβηκε πάνω όχι για να ρεμπελιάσει και να πιει τα κέρατά του (αυτό το κάνει και με αξιοσημείωτη επιτυχία στην Αθήνα), αλλά για να δει ταινίες. Ή έτσι λέμε κάθε χρονιά στην αρχή του Φεστιβάλ τουλάχιστον…

 

Οκ, η αρχή έγινε με το «127 ώρες» του Ντάνι Μπόιλ, που μη ξεχνάς ότι βραβεύτηκε για Όσκαρ με το «Slumdog Millionaire». Βασίζεται στην αληθινή ιστορία ενός ορειβάτη που έπεσε σε ένα φαράγγι, έμεινε εκεί εγκλωβισμένος για 127 ώρες μόνος του και έκοψε το ίδιο του το χέρι για να καταφέρει να απεγκλωβιστεί. Καμία έκπληξη. Σπαραχτική ερμηνεία από τον Τζέιμς Φράνκο που δεν τίθεται θέμα για το αν θα βρίσκεται στην πεντάδα των Όσκαρ. Ο Ντάνι στο τιμόνι (σε άχαρο ρόλο, σχετικά), όπως πάντα οξυδερκής και με εκπλήξεις…

 

Το Home for Christmas του Bent Hamer σημείωσε το πρώτο sold out του φεστιβάλ. Αγαπημένος του Μove It ο 55χρονος φευγάτος Νορβηγός σκηνοθέτης, με τα υπερ-αγαπημένα «Kitchen Stories», «Factotum», «O’Horten». Δεν μας απογοήτευσε ούτε τώρα με τις διαφορετικές ιστορίες ανθρώπων που προσπαθούν να επιστρέψουν σπίτι τους, σε μια νορβηγική πόλη, παραμονή Χριστουγέννων. Μια υπέροχη χριστουγεννιάτικη ιστορία διαποτισμένη από το ιδιοσυγκρασιακό χιούμορ του Χάμερ και την αξιοθαύμαστη ικανότητά του να παντρεύει το κωμικό με το τραγικό, με αποτέλεσμα να σε αφήνει άφωνο… Παραβολή, ανάγκη για συναναστροφή, τρυφερότητα, κομψότητα. Όπως πάντα, διαμαντάκι.

 

Το Cirkus Columbia του Danis Tanovic, ήταν επίσης sold out. Και δικαιολογημένα, καθώς αποθεώθηκε από το κοινό που ενθουσιάστηκε. Ο 40χρονος Βόσνιος δημιουργός του πολυβραβευμένου «No man’s land», αλλά και των αξιόλογων και συνάμα υποτιμημένων «L’enfer» και «Τriage» (με τον Κόλιν Φάρελ…) έφτιαξε μια αξιόλογη κωμωδία με έντονο πολιτικό σχόλιο. Πρόκειται για μια ιστορία που εκτυλίσσεται σε μια μικρή πόλη της Βοσνίας στα τέλη των 90ς, όταν ο Ντίβκο επιστρέφει στην πατρίδα του με μια σύζυγο σαράντα χρόνια νεότερή του, μια Μερσεντές και πολλά χρήματα. Αρχικά ο Ντίβκο δείχνει να πετυχαίνει το σκοπό του και το χρήμα μοιάζει να κάνει τα πάντα εφικτά. Στη συνέχεια, όμως, η ζωή παίρνει τα ηνία και ο πόλεμος χτυπά την πόρτα της μικρής κωμόπολης, στην οποία βρίσκονται σε συνεχή διαμάχη Δημοκράτες και του Κομουνιστές. Όταν όμως αρχίζουν οι βομβαρδισμοί, όλοι θα έχουν μια ευκαιρία να αφήσουν στην άκρη τις έριδες.

Mr Tibbs