William Tell

Σύνοψη: Καθώς τα έθνη της μεσαιωνικής Ευρώπης συγκρούονται για την κυριαρχία, η Αυστριακή Αυτοκρατορία εξαπολύει μια εκστρατεία για να υποτάξει την ελεύθερη Ελβετία.

Η βαναυσότητα των επίδοξων κατακτητών απέναντι στο χωριό και την οικογένεια του, ωθούν τον φιλήσυχο χωρικό και δεινό τοξοβόλο Γουλιέλμο Τέλλο στα όριά του. Εξοπλισμένος με τη φλόγα της οργής και τη βαλλίστρα του, μετατρέπεται σε θρύλο, εμπνέοντας ένα ολόκληρο έθνος να αντισταθεί στον εισβολέα και να διεκδικήσει την ελευθερία του.

Άποψη: Ο Γουλιέλμος Τέλλος είναι κάτι σαν εθνικός ήρωας για την Ελβετία, ένας ένδοξος απελευθερωτής, ένας πιστός στην πατρίδα του και στην ιδέα της ελευθερίας μαχητή, ένας Ρομπέν των Δασών.

Σε αντίθεση με τον τελευταίο, ο Τέλλος δεν έχει απασχολήσει τόσο πολύ το σινεμά ούτε έχουμε δει κάποια σπουδαία ταινία που να διηγείται τους άθλους του. Η εκδοχή του Nick Hamm βασισμένο στο θεατρικό έργο του Σίλερ του 19ου αιώνα, δεν έχει κάτι περισσότερο να προσθέσει από το να γίνει μια αντίστοιχη ανάγνωση με του Ρίντλεϊ Σκοτ στον μεσήλικα Ρομπέν του Ράσελ Κρόου.

Θεαματική σίγουρα, με αρκετές σκηνές δράσης υψηλού κόστους που πίσω τους κρύβουν ένα πενιχρό σε ιδέες σενάριο και χάρτινους χαρακτήρες που λειτουργούν μόνο ως στερεότυπα και σίγουρα όχι ως άνθρωποι με ψυχή.

Ο Claes Bang σηκώνει επάξια το τόξο του Τέλλου, ενός ανθρώπου που αρνείται να παραιτηθεί εύκολα και το αποδεικνύει με περισσή χάρη, ενώ παράλληλα ξοδεύεται σε εύκολους διαλόγους περί ελευθερίας, ανεξαρτησίας σε μια Ευρώπη που δεν το είχε ακόμα δεδομένο, με τις αυτοκρατορίες να ελέγχουν το μεγαλύτερο κομμάτι του τότε γνωστού κόσμου.

Άλλοτε μπαρουτοκαπνισμένος, άλλοτε βρεγμένος, ο Τέλλος παλεύει με προσωπικούς δαίμονες και εθνικά θεριά μεγαλύτερα του ίδιου για να το τονιστεί η αξία του ατόμου, του μάτσο ήρωα που σώζει την παρτίδα, ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για θρύλο ή όχι, με μια αληθοφάνεια ιστορικής ανακρίβειας.

Θεαματικό και διασκεδαστικό σε σημεία, χορταστικό σε σκηνές δράσης, αλλά πενιχρό σε οτιδήποτε άλλο, θυμίζοντας παλιότερες εποχές ηρωικών περιπετειών εθνικού ενδιαφέροντος που αρκούνταν σε καλογυρισμένες σκηνές χωρίς να υπάρχει η σημειολογία κάποιου βαθύτερου σχολίου.