The Crow

Ο Μπιλ Σκάρσγκαρντ υποδύεται το Κοράκ ισε μία σύγχρονη μεταφορά του graphic novel με την υπογραφή του Τζέιμς Ο’ Μπαρ.

Οι αδελφές ψυχές Έρικ (Σκάρσγκαρντ) και Σέλι (FKA twigs) δολοφονούνται βάναυσα από τους δαίμονες του παρελθόντος της Σέλι. Όταν του δοθεί η ευκαιρία να σώσει τη μοναδική του αγάπη θυσιάζοντας τον εαυτό του, ο Έρικ αναζητά εκδίκηση χωρίς έλεος, διασχίζοντας τους κόσμους ανάμεσα στους ζωντανούς και τους νεκρούς για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους

Το "Κοράκι" του Άλεξ Πρόγιας, ήταν τέλειο? Όχι. 

Ήταν όμως άρτιο αισθητικά με τις γοτθικές πινελιές του Πρόγιας, με εκπληκτική μουσική επένδυση και φυσικά τον Μπράντον Λι που ΗΤΑΝ το Κοράκι, πάει και τελείωσε: ο μουσικός Έρικ Ντρέιβεν  που επιστρέφει στη ζωή για να εκδικηθεί τη δολοφονία του ίδιου και της συντρόφου του.

Και προσθέστε και τον μύθο που δημιουργήθηκε με τον θάνατό του από ατύχημα (μπορεί και όχι) στα γυρίσματα. Δεν χρειάζεται κάτι άλλο μια ταινία για να μείνει στην ιστορία και να αποκτήσει cult στάτους που της αξίζει. 

Αυτό που δεν της αξίζει, είναι άλλο ένα Κοράκι, που θα το (απο)μιμείται εντελώς ανέμπνευστα, με φωτοτυπία κάποιων σκηνών, επιτηδευμένη "σκοτεινή ατμόσφαιρα" (για να θυμίσουμε το παλιό) κάποιες ενέσεις κομιξάδικης σούπερ ηρωικής περιπέτειας, ένα σάουντρακ με ελάχιστη συνοχή που θα μας κάνει να βάλουμε να ακούσουμε καπάκι το παλιό και έναν ηθοποιό Μπιλ Σκάρσγκαρντ που προσπαθεί ο άνθρωπος αλλά δυστυχώς πέφτει σε τοίχο με τις συγκρίσεις που αναπόφευκτα γίνονται από το πρώτο πλάνο.

Είναι από τις φορές που έννοια του "αξιοπρεπούς" remake χάνει την ουσία και την αξία της, βασικά για να είμαστε ειλικρινείς πρόκειται για ένα remake που δεν έπρεπε ποτέ να γίνει και που δικαιώνει όσους και όσες κράζουν το Χόλιγουντ για έλλειψη αυθεντικών, πρωτότυπων ιδεών.