Bασιλιάδες του κόσμου

Σύνοψη: Ο Ρα είναι ένα αγόρι από το Μεντεγίν της Κολομβίας δίχως στέγη, επάγγελμα ή συγγενείς. Η οικογένεια που έχει διαλέξει είναι οι φίλοι του, παιδιά εξίσου περιθωριοποιημένα κοινωνικά και «μόνα» σ’έναν σκληρό κόσμο. Όταν ο πρώτος λάβει το πολυπόθητο γράμμα που τον ενημερώνει πως το χωράφι που υφάρπαξαν στο παρελθόν παραστρατιωτικοί από τη γιαγιά του επανέρχεται στην ιδιοκτησία του, οι 5 τους θα ξεκινήσουν ένα περιπετειώδες οδοιπορικό στην κολομβιανή ενδοχώρα, ώστε να το ανακτήσουν.

Άποψη: Βραβευμένοι – μεταξύ άλλων – με την ύψιστη διάκριση (Χρυσό Κοχύλι) του Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν, οι «Βασιλιάδες του κόσμου» είναι ένα πραγματικά ξεχωριστό road movie πεζών, το οποίο αφηγείται κατά τρόπο υπνωτιστικό την οδύσσεια μιας πεντάδας «παιδιών του δρόμου», την ταραχώδη τους διαδρομή προς τη δική τους «Γη της Επαγγελίας».

Κι αν η παραπάνω παράγραφος μοιάζει προς το τέλος της να κάνει κατάχρηση του σχήματος της μεταφοράς, είναι γιατί και η ταινία της Λάουρα Μόρα δείχνει να μην «βολεύεται» στην κυριολεξία, στον νεορεαλισμό δηλαδή, αν θέλουμε να βρούμε το ακριβές κινηματογραφικό της ανάλογο, υπερβαίνοντάς τον.

Έτσι, ενώ η ωμότητα, η βαναυσότητα της κολομβιανής κοινωνικής πραγματικότητας σε καμία περίπτωση δεν απουσιάζουν, η σκηνοθέτρια και σεναριογράφος τις μπολιάζει με κάτι το αιθέριο και παραμυθικό, με εικόνες μυσταγωγικού συμβολισμού, ποιητικές, έως και μαγικές κάποτε.

Μια κινηματογράφηση πλήρως εναρμονισμένη με τον σκληρό πυρήνα των ηρώων που ακολουθεί: σκληροτράχηλη και εύθραυστη την ίδια στιγμή, όπως ακριβώς κι η παρέα – συμμορία του Ρα, που στα στενά όρια ενός εγκαταλελειμμένου χωραφιού προβάλλει τα όνειρά της για μια ζωή ελευθερίας και αξιοπρέπειας, για ένα μέλλον απρόσβλητο επιτέλους από την συστημ(ατ)ική περιφρόνηση.

Εύκολα, λοιπόν, γίνεται αντιληπτό πως πρόκειται για ένα φιλμ δομικά πολιτικό, που καταφέρνει να διαπλέξει τις ακαταμάχητα λυρικές εικόνες του με έναν επιτακτικό σχολιασμό της κοινωνίας που περιγράφει.

Ένα εγχείρημα που έρχεται εις πέρας εν πολλοίς χάρη στους ερασιτέχνες ηθοποιούς που ενσαρκώνουν τη μικρή περιπλανώμενη φυλή των «Βασιλιάδων», οι ερμηνείες των οποίων (με προεξάρχοντα έναν μαγνητιστικό Ρα, κατά κόσμον Κάρλος Αντρές Καστανιέδα) σε στιγμές κάνουν το θεατή να ξεχνά ότι παρακολουθεί προϊόν μυθοπλασίας.

Ένα μικρό κομψοτέχνημα, τρυφερό και βίαιο ταυτόχρονα, που αξίζει να φέρει τον καθένα ως την κοντινότερη σκοτεινή αίθουσα.