Berlinale 2025 - Ράντου Τζούντε: "Δεν με ενδιαφέρει η επιτηδευμένη σκηνοθεσία, σημασία έχει η ιστορία"

Τέσσερα χρόνια μετά την Χρυσή Άρκτο για το Παλαβό Πορνό, ο Ρουμάνος Ράντου Τζούντε επιστρέφει με την ίδια τρελή, σατιρική και βαθιά ανήσυχη και πολιτικοποιημένη διάθεση του για μια δεύτερη Χρυσή Άρκτο. Αν το καταφέρει, θα είναι ο δεύτερος μετά τον Ang Lee που το πετυχαίνει.

ΣΧΕΤΙΚΑΒerlinale 2025: Tα πορτραίτα των πρωταγωνιστών

Το Kontinental 25  είναι αυτό που περιμένει να δει κανείς από τον σκηνοθέτη και σίγουρα μια από τις καλύτερες στιγμές της φετινής διοργάνωσης. Μετά το τέλος της δημοσιογραφικής προβολής της ταινίας, συναντήσαμε τον σκηνοθέτη στην συνέντευξη τύπου που χειμαρρώδης και ατακαδόρος όπως πάντα, μίλησε για όλα.

Κατά αρχάς για την ίδια την ταινία και το θέμα της. «Είναι μια ταινία για την ηθική κρίση, αν και στην πραγματικότητα απεχθάνομαι τις ταινίες για την ηθική κρίση. Είμαι πιο πολύ της υλικής πλευράς του σινεμά, αλλά ελπίζω ότι είναι ενδιαφέρουσα ταινία».

Αυτό που πάντα προκαλεί ενδιαφέρον στις ταινίες του είναι η σουρεαλιστική σύγκρουση ή σύνδεση του δράματος και της κωμωδίας, της πολιτικής κριτικής και της ανθρώπινης γελοιότητας. «Καθετί ανθρώπινο έχει και την γελοία πλευρά, μια ηλιθιότητα. Ακόμα και εμείς εδώ, βλέπω εσάς που έχετε ντυθεί με τα καλά σας και εγώ, και δίπλα μου ο Ροντρίγκο (ο παραγωγός του) από την Βραζιλία. Μπορείς να το δεις ως κάτι σημαντικό, είναι η Μπερλινάλε, αλλά μπορείς να δεις και την ηλιθιότητα όλου αυτού, την γελοία πλευρά. Τα πάντα έχουν μια κωμική πλευρά. Μπορείς να δεις και τα δύο, την δραματική και σοβαρή πλευρά αλλά την ίδια ώρα και την γελοία».

Ίσως αυτή η ένωση ετερόκλητων πραγμάτων και η πολύ στοχευμένη κριτική να θυμίζει το θέατρο του Μάμετ. «Μου αρέσει πολύ ο Μάμετ. Βασικά μου άρεσε, πριν γίνει τραμπιστής».

Η βασική αναφορά της ταινίας του είναι στο Europa 51 του Ροσελίνι, τόσο θεματικά ως προς την ιστορία, όσο και προς αυτή την ανεπιτήδευτη κινηματογράφηση του νεορεαλισμού.

«Με λίγα χρήματα κάναμε την ταινία, και το μπάτζετ αλλά και η ιδέα να πάμε πίσω στον Ροσελίνι και στους Λουμιέρ με ελευθέρωσε. Το κάναμε σε δέκα μέρες. Όλο και περισσότερο ενδιαφέρομαι για το σινεμά των πρώτων χρόνων, των Λουμιέρ για παράδειγμα. Γύρισα την ταινία με κινητό, αυτό με διευκολύνει στα γυρίσματα γιατί μπορούν να γίνουν πιο γρήγορα. Επίσης δεν με ενδιαφέρει η επιτηδευμένη σκηνοθεσία, όσο πιο απλή γίνεται γιατί σημασία έχει η ιστορία».

Τέλος, πόση αναφορά έχει η ταινία στην σύγχρονη πολιτική κατάσταση και στις εξελίξεις στην Αμερική; «Η ταινία θέλει να μιλήσει γενικότερα για την απολυταρχία, στην Ρουμανία, στην Ουγγαρία, στην Ρωσία του Πούτιν, στην Σοβιετική Ένωση του Στάλιν, στις ΗΠΑ. Αλλά έγινε πριν τον Τραμπ, δεν ήξερα ότι η εποχή Τραμπ θα ερχόταν τόσο γρήγορα και έντονα».

Tο 75ο Φεστιβάλ Βερολίνου διεξάγεται 13-23 Φεβρουαρίου 2023.

To MOVE IT βρίσκεται στη γερμανική πρωτεύουσα για 15η χρονιά και θα σας μεταφέρει όλα όσα συμβούν