Poison for the Fairies

Του Μιχάλη Κωνσταντέλλη

Πριν τον Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο, υπήρχε ο Κάρλος Ταμποάντα. Ο θρυλικός μεξικάνος σκηνοθέτης horror ταινιών που πέθανε το 1997, άφησε παρακαταθήκη μερικές από τις πιο σημαντικές ταινίες λατινικού τρόμου, ανάμεσά τους και αυτή εδώ, μια βραδύκαυστη αλλά ψυχολογικά creepy ιστορία που βαδίζει ανάμεσα στο φανταστικό και το πραγματικά ανατριχιαστικό.

Εξαίσια φωτογραφημένο χρησιμοποιεί ευρηματικές φωτοσκιάσεις, κατάλληλο μουσικό σκορ και διηγείται την περίεργη φιλία που αναπτύσσουν δύο 10χρονα κορίτσια. Το ένα παρασύρει το άλλο κάνοντάς το να πιστεύει σε μεταφυσικά φαινόμενα, αλλά το παιδικό παιχνίδι σταδιακά μετατρέπεται σε άσκηση εξουσίας με απρόβλεπτα αποτελέσματα.

Ο σκηνοθέτης επικεντρώνει την πλοκή αποκλειστικά πάνω στα παιδιά (δε βλέπουμε σχεδόν ποτέ τα πρόσωπα των ενηλίκων) και χτίζει έντονο σασπένς προς μια σατανική κλιμάκωση. Αξίζει να το δείτε γιατί φανερώνει τη σκοτεινή πλευρά της παιδικής ψυχής και απαιτεί ένα σύγχρονο remake αν και το έδαφος αυτό εν πολλοίς κάλυψε ο Ντελ Τόρο και ο σκηνοθέτης Χουάν Αντόνια Μπαγιόνα στο Ορφανοτροφείο/2007.