"O Pee Wee Herman έδωσε τόσα πολλά σε τόσους πολλούς και κάπως έτσι ζουν οι θρύλοι για πάντα…"

Ένα σημαντικό κεφάλαιο της αμερικανικής ποπ κουλτούρας έφυγε από την ζωή πριν μερικές ημέρες, σε ηλικία 70 ετών, μετά από μάχη με τον καρκίνο για αρκετά χρόνια. Ο Πoλ Ρούμπενς, γνωστός και ως «Πι-Γουί Χέρμαν», ήταν ένας πολυτάλαντος Αμερικανός ηθοποιός, κωμικός, συγγραφέας και παραγωγός, ο οποίος κατέγραψε μεγάλη επιτυχία στην αμερικανική τηλεόραση για δεκαετίες, με βασικό target group τα παιδιά, αλλά και μια αναπάντεχη θέση στις καρδιές των ενηλίκων.

Ο Lee Anduze των Parov Stelar υπήρξε και παραμένει μεγάλο θαυμαστής του Ρούμπενς, από την παιδική του ηλικία μέχρι και σήμερα. Αποφάσισε να γράψει ένα πλύ προσωπικό κείμενο για τον Pee Wee: 

Το απόγευμα της περασμένης Δευτέρας, δούλευα στο στούντιο μου, βαθιά απορροφημένος στην ηχογράφηση ενός νέου τραγουδιού όταν έλαβα ένα μήνυμα από τη μητέρα μου ότι ο Paul Reubens είχε πεθάνει. Έπρεπε να το διαβάσω δύο φορές, καθώς αδυνατούσα να το πιστέψω. Μια επίσκεψη στον λογαριασμό του στα social media επιβεβαίωσε την είδηση. Κάθισα πίσω στην καρέκλα μου γεμάτος θλίψη καθώς με πλημμύρισαν οι παιδικές αναμνήσεις. Ποτέ δεν ξέρεις πώς θα σε χτυπήσουν τέτοιες περιπτώσεις, αλλά ένα πράγμα ήταν σίγουρο - δεν υπήρχε περίπτωση να συνεχίσω να δουλεύω τώρα. Έκλεισα τα πάντα, έβαλα ένα ποτήρι ρούμι προς τιμήν του και κάθισα ήσυχα αναπολώντας. Αυτός δεν ήταν απλώς ένας ακόμη θάνατος κάποιας διασημότητας. Ήταν πολύ πιο προσωπικό. Ένιωσα σαν να έχασα έναν πολύχρονο φίλο. Κάποιος που ήταν εκεί σε όλη μου τη ζωή, φέρνοντας πάντα ένα χαμόγελο στα χείλη μου. Μπορώ να πω με ασφάλεια ότι ο Paul Reubens συνέβαλε τα μέγιστα στη συλλογική έμπνευση που με οδήγησε στον κλάδο της ψυχαγωγίας. Και παρόλο που δεν του έσφιξα ποτέ επίσημα το χέρι, είχαμε μερικές συναντήσεις όλα αυτά τα χρόνια.

Εάν ήσασταν θαυμαστής του, ο οποίος μεγάλωσε στα 80s, 90s, πιθανότατα μοιραστήκαμε μια παρόμοια εμπειρία. Είχα την περίφημη κούκλα που μιλούσε, ήξερα και απήγγειλα κάθε στίχο στις ταινίες του και περνούσα κάθε Σάββατο πρωί ανήκωντας στον κόσμο που είχε δημιουργήσει για εμάς - το Pee Wee's Playhouse. Θυμάμαι ακόμα αυτόν τον ενθουσιασμό - αυτή τη χαρά της αλλαγής καναλιού για να παρακολουθήσω το νεότερο επεισόδιο της «ανοησίας». Η δημιουργικότητά του ήταν απαράμιλλη σε έναν χώρο όπου οι χαρακτήρες ήταν άφθονοι και τα πάντα ήταν ζωντανά, συμπεριλαμβανομένης της καρέκλας, του παραθύρου, ακόμα και του δαπέδου. Ήταν πάντα φρέσκο, και περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, διασκεδαστικό.

Τον Φεβρουάριο του 2010, κατάφερα να εξασφαλίσω ένα εισιτήριο VIP για την επανεμφάνιση του Pee Wee's Playhouse στο Λος Άντζελες από τον Ρούμπεν. Είχε μεταμορφώσει το τηλεοπτικό σόου σε μια ζωντανή παραγωγή και το παρουσίαζε για μερικές εβδομάδες στη δυτική ακτή πριν το πάει στο Μπρόντγουεϊ. Δόθηκαν μόνο περίπου 50 εισιτήρια VIP, τα οποία μας έδωσαν πρόσβαση σε μια ευκαιρία για Q/A με τον Ρούμπενς αμέσως μετά την παράσταση. Βγήκε από την κόκκινη κουρτίνα ντυμένος ακόμα Pee Wee, αλλά ασχολήθηκε με εμάς, out of character, ως ο εαυτός του. Και αυτό ήταν μαγικό με τον Ρούμπενς: το γεγονός ότι ήταν εξίσου ενδιαφέρον, γοητευτικός και ξεκαρδιστικός ως ο εαυτός του. Κάποια στιγμή, σήκωσα το χέρι μου ανάμεσα σε πολλούς άλλους που διεκδικούσαν την προσοχή του και προς μεγάλη μου χαρά, με κάλεσε να κάνω την επόμενη ερώτηση. Μπορείτε να φανταστείτε την χαρά μου, έχοντας την ευκαιρία να αλληλεπιδράσω με έναν παιδικό ήρωα που μου είχε φέρει τόσο πολύ γέλιο και χαρά. Θα διατηρήσω αυτή τη μνήμη για πάντα στη σκέψη μου.

Κατά τη διάρκεια των χρόνων, η επιρροή του εξακολουθούσε να εισχωρεί, υφαίνοντας τον ιστό της στην καθημερινότητά μου. Οι γονείς μου θα αναφέρονταν σε κάποια από τις πολλές catchy φράσεις του. Η αδερφή μου θα μου έστελνε ένα σχετικό meme. Και ίσως το πιο ενδεικτικό από όλα… Ονόμασα τον γάτο μου, Pee Wee.

 Όταν σκεφτόμουν ένα δώρο για την Ημέρα της Μητέρας πριν από μερικά χρόνια, έγραψα ένα μήνυμα στον Ρούμπενς. Εξήγησα ότι η επίδρασή του στην ποπ κουλτούρα είχε φτάσει ακόμη και στις πιο σκοτεινές γωνιές του κόσμου, συμπεριλαμβανομένου του μικροσκοπικού νησιού στην Καραϊβική όπου είχα μεγαλώσει. Τόνισα ότι ήταν η μητέρα μου που με παρότρυνε να ντυθώ Pee Wee στον σχολικό μου διαγωνισμό για το Halloween… τον οποίο κέρδισα! Του έγραψα ότι είχαμε παρακολουθήσει οικογενειακώς κάθε αφιέρωμα, ταινίες και σειρές του και πόσο χαρούμενη θα ήταν η μητέρα μου αν της έστελνε ένα μήνυμα με αφορμή αυτή την ιδιαίτερη ημέρα. Απάντησε με ένα βίντεο έξι λεπτών που ήταν τόσο απίστευτα όμορφο, χιουμοριστικό και ειλικρινές. Ήμασταν αιώνια ευγνώμονες τότε, και ειδικά τώρα, που το έχουμε.

Αν και αυτές οι αφηγήσεις της ατομικής μου σχέσης με τον Paul Reubens είναι βαθιά προσωπικές, γνωρίζω ότι πολλοί άλλοι αισθάνονται το ίδιο, κρατώντας τις δικές τους πολύτιμες αναμνήσεις, εμπειρίες και ιστορίες για αυτόν. Αν περιηγηθείτε στη ροή δηλώσεων και σχολίων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μετά το θάνατό του, θα διαπιστώσετε την επαναλαμβανόμενη χρήση λέξεων όπως, «ευγενικός - γνήσιος - μοναδικός - λαμπρός - ιδιοφυΐα - είδωλο». Όλοι όσοι διασταυρώθηκαν μαζί του, έστω και στιγμιαία, ένιωσαν υποχρεωμένοι να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Αν και ένας κόσμος χωρίς τον Pee Wee Herman μπορεί να φαίνεται βαρετός και άχρωμος, για τόσο καιρό έδωσε τόσα πολλά σε τόσους πολλούς και κάπως έτσι ζουν οι θρύλοι για πάντα…

Lee Anduze (φωτό: Δημήτρης Μπαρμπαγιάννης)

Ο Lee Anduze, γεννημένος στο St. Croix των Αμερικανικών Παρθένων Νήσων, είναι ο ένας από τους δύο βασικούς τραγουδιστές της διάσημης αυστριακής μπάντας Parov Stelar. Έχει επίσης συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως οι Gramatik, LTJ Xperience, Satin Jackets, Dirty Vegas, Art of Tones, Jestofunk και πολλούς άλλους.

O Anduze έχει ολοκληρώσει τις κινηματογραφικές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον (μην απορήσετε αν διαβάσετε κείμενά του προσεχώς στο MOVE IT!) και έχει εργαστεί στην διαφημιστική μουσική βιομηχανία του Λος Άντζελες για πολλά χρόνια, μέχρι και το 2016. Από τότε μένει μόνιμα στην Ελλάδα.